Verslag van een boekenwurm

21 november 2022

Vorige week was het de voorleesweek. Deze werd geopend door Koningin Mathilde. Het één heeft niets met het ander te maken, maar ik werd uitgenodigd om te komen voorlezen voor het 3de leerjaar.

18 jongens en meisjes van 8-9 jaar zaten klaar in hun klaslokaal. De juf zei: ‘vandaag hebben we een boekenwurm op bezoek’. 18 paar kinderogen bekeken me aandachtig, bestudeerden mij om het met een schoolterm te zeggen, en ik zag ze denken ‘zo ziet een boekenwurm er dus uit’.

Ik had een verhaaltje uitgekozen om voor te lezen, maar eerst zouden ze allerlei vragen stellen. elk op zijn beurt, zonder door elkaar te praten. Alles wilden ze weten: waarom ben je begonnen met lezen, wat vind je zo leuk aan lezen, wat is je favoriete stripverhaal, waar en wanneer lees je het liefst, enz. ze bleven mij bestoken maar luisterden zeer aandachtig naar wat ik vertelde. Ik vond het zo heerlijk om hen te vertellen dat lezen dromen is met je ogen open, dat je terwijl je leest in een andere wereld bent, en dat je daarbij volop kunt fantaseren. Het deed me echt deugd dat ze zo geboeid waren en dat ook bleven, ruim drie kwartier lang.

Er waren ook ‘hoogtepunten’. Er bestaat, zo leerde ik, een Kinderboekenweeks over De Stinkhond, die samen met zijn kameraad Plattekat heel veel avonturen beleeft. Toen ik vroeg, met mijn neus dichtgeknepen, of die hond ook werkelijk stonk, was er veel enthousiasme en gegiechel. Een hele klas zien en horen uitleggen hoe erg een hond wel kan stinken, het maakt je dag goed!

Een keer werd de sfeer nog wat uitbundiger. Op de vraag ‘wat is het grappigste boek dat je ooit gelezen hebt?’ vertelde ik eerst een verhaal van mijn favoriete jeugdboekenfiguur uit mijn kinderjaren Pietje Puk. Daarna zei ik dat het allergrappigste boek eigenlijk een boek is met niks dan grappen en moppen. Dan kun je lachen van de eerste blz. tot de laatste. Had ik toch beter niet gezegd! Ze kenden blijkbaar allemaal heel wat moppen! De juf en ik beslisten al vlug: geen moppen meer, volgende vraag aub.’

Na dit spervuur aan vragen mocht ik mijn verhaal voorlezen. Ik had gekozen voor een verhaal over Ted, een draak die geen vriendjes had, en zich verkleedde als een beer, om zo naar een berenfeest te kunnen gaan. Ze hingen aan mijn lippen, waren muisstil en ik kreeg zowaar een stevig applaus aan het eind van het verhaal. Zalig was het. Ik word zelden geïnterviewd, en dat hoeft ook helemaal niet, maar van dit interview heb ik enorm genoten! Ze zwaaiden me uit, de jongen dichtst bij de deur gaf mij een high-five.

Ik sta genoteerd voor volgend jaar.

Guido Vandewalle (alias boekenwurm)